Is het echt al bijna een maand geleden dat ik een stukje op dit blog heb geschreven? Wat gaat de tijd toch snel, en dus het hele leven. 2018 alweer. De zon schijnt, de uiterwaarden staan onder water: buiten trekt, deze computer minder.
Ik heb wel elke dag geschreven, maar op mijn andere blog: landschap lopen.
Lekker buiten zijn, door mooie boeken en atlassen bladeren, interessante sites bezoeken: zo leuk. Ik ben zo’n persoon die van alles uitzoekt voor een reis, in de historie duikt, eindeloos op kaarten tuurt. En dan tot horensdol mijn reisgenoten aan het hoofd zeurt over ditjes en datjes. Ik wandel meestal alleen, en dan zoek ik ook van alles na en uit en op. Waarom ligt hier een wal en daar een bult, waarom ligt hier veen en daar zand? Ik kreeg de behoefte dat allemaal op te schrijven, want al googelend ontdekte ik steeds meer leuke sites en interessante dingetjes over de plekken waar ik kom. Sites die gespecialiseerd zijn in grenspalen, in sluizen, in gemalen, in vloeiweides, in geologie, sprengenbeken, allemaal even boeiend. Later vergat ik dan die site weer, raakten de feiten in vergetelheid, en moest opnieuw beginnen als ik weer eens ergens ging wandelen.
Nou, daar heb ik mijn blog ‘wandelweekend’ voor gebruikt. Geleidelijk wordt het beter: geen tweedaagse routebeschrijvingen meer maar losse wandeltips zonder route. Elke keer als ik iets vind over dat bewuste stukje aarde, voeg ik het toe. De beschrijvingen worden dus voortdurend aangevuld.
Ik zal me beperken tot de omgeving van de stuwwallen uit het Saalien en de landschappen die daardoor beinvloed zijn, ongeveer dan he, jullie kennen mijn hoofd inmiddels, dat gaat alle kanten op. En ik beperk me tot de dingen die niet in de bekende boekjes van de lange afstandspaden worden vermeld. Geen molens en kastelen dus, wel sandrs, heulen, sluizen, stuwwallen, doorbraakdalen, vloeiweiden en uitwaaiingsvennen. Met waterwerken en geomorfologie als centrale aandachtspunten. En dakpannen, ik ben dol op dakpannen. En grenspalen, ik ben ook dol op grenspalen.
Ik zou het reuze op prijs stellen als je een kijkje komt nemen op mijn andere site https://landschaplopen.wordpress.com/ Ik krijg er nu een bezoeker per dag, en ik heb net de url veranderd dus die ene bezoeker zal nu ook wel afhaken. Niet slim niet slim. En ik lees graag je opmerkingen en tips.
Wat heb je al veel informatie verzameld! En zo wordt het wandelen echt een ontdekkingstocht in de geschiedenis. Je loopt niet ‘zomaar’ een route, maar hebt een goed oog voor de omgeving. Dat is wat wandelen iets extra’s geeft!
LikeLiked by 1 persoon
Dank je voor het compliment. Mij gaat het minder om de kilometers, meer om wat ik zie, inderdaad.
LikeLike
Ik vind het hartstikke leuk hoe ongelooflijk enthousiast je schrijft en ontdekt, al landlopend. Af en toe lees ik daar ook met je mee, maar de onderwerpen hier gaan me toch net iets meer aan het hart… ❤
LikeLiked by 1 persoon
Als ik straks tijd heb, wil ik dat ook.
LikeLiked by 1 persoon
je kunt stapje voor stapje nu al beginnen. Nooit uitstellen tot na je pensioen, je weet niet of je dan nog kunt wat je nu wilt.
LikeLiked by 1 persoon
Ja, ik weet en dat probeer ik ook, hoor! Ik loop het liefste langs het strand en door de duinen. Daar heb ik ook nooit een plattegrond of plan nodig. Ik verdwaal snel, mijn richtingsgevoel stelt niet veel voor.
LikeLiked by 1 persoon
Inderdaad, je schrijft prachtig over de zee, strand en duinen. De zee lijkt me een aardige wegwijzer.
Echt verdwalen kan niet in Nederland, niet zoals in Afrika waar je echt de weg kwijt kunt zijn en verhongeren. Dat kan hier niet gelukkig. Bij twijfel rechtdoor, en je komt altijd wel weer ergens uit. Ik neem wel altijd mijn OV-chipkaart mee.
LikeLiked by 1 persoon
Ik ben een keer verdwaald in de mist, bij Egmond, waar ik ben opgegroeid en dus de weg dacht te kennen. Kwam ik na anderhalf uur weer op dezelfde plek.:-)
LikeLiked by 1 persoon
Haha, rondjes lopen en dan in
LikeLiked by 1 persoon
ja, op hetzelfde kruispunt. En ik had bijna opnieuw de verkeerde afslag genomen. Eind december, jaren geleden, zo mistig!
LikeLike
Haha, nou dan ben je geen ezel. Doe doet zoiets niet twee keer.
LikeLiked by 1 persoon
Wat interessant om dat allemaal te doen. Mijn vriend is archeoloog en heeft in heel Nederland wel opgravingen gedaan dus als wij ergens zijn weet hij ook altijd wel veel er over te vertellen.
LikeLiked by 1 persoon
archeologie, ook leuk! had ik vroeger willen studeren, maar het werd irrigatie, geomorfolgie en plattelandsontwikkeling in de tropen.
LikeLiked by 1 persoon
O bijzondere studies ook.
LikeLiked by 1 persoon